Informujemy, że z dniem 30 października 2017 r., na stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta, został powołany Pan Bartłomiej Chmielowiec.

Możliwości kontaktu

Ogólnopolska bezpłatna infolinia Rzecznika Praw Pacjenta:
800 — 190 — 590
(z tel. stacjonarnych i komórkowych)
czynna pn. — pt. w godz. 8.00 — 20.00

Biuro Rzecznika Praw Pacjenta
ul. Młynarska 46
01–171 Warszawa

Sekretariat:
tel.: (22) 532 — 82 — 50
fax.: (22) 532 — 82 — 30
kancelaria@rpp.gov.pl

Przyjęcia interesantów w Biurze:
Poniedziałek — w godzinach od 9.00 do 18.00
Wtorek — w godzinach od 9.00 do 15.00
Środa — w godzinach od 9.00 do 15.00
Czwartek — w godzinach od 9.00 do 15.00
Piątek — w godzinach od 9.00 do 15.00

Prawa pacjenta są zbiorem praw, zawartych między innymi w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, ustawie o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Przestrzeganie praw pacjenta jest ustawowym obowiązkiem wszystkich podmiotów i osób uczestniczących w udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

Prawa pacjenta

  1. Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych udzielanych z należytą starannością, odpowiadających wymaganiom aktualnej wiedzy medycznej.
  2. W sytuacji ograniczonej dostępności do świadczeń zdrowotnych, pacjent ma prawo do korzystania z rzetelnej , opartej na kryteriach medycznych listy oczekujących.
  3. W razie wątpliwości pacjent ma prawo żądać, by lekarz zasięgnął opinii innego lekarza lub zwołał konsylium lekarskie (podobnie położna i pielęgniarka).
  4. Pacjent ma prawo do natychmiastowego udzielenia świadczeń zdrowotnych w przypadku zagrożenia zdrowia lub życia.
  5. Każdy pacjent korzystający ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ma prawo wyboru lekarza, pielęgniarki położnej w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. Podobnie lekarza specjalisty – w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, lekarza dentysty – w ramach leczenia stomatologicznego w poradniach, które mają podpisaną umowę z NFZ. W ramach leczenia szpitalnego, pacjent ma prawo wyboru dowolnego szpitala posiadającego umowę z NFZ na terenie całego kraju.
  6. Pacjent ma prawo do informacji o swoich prawach, o rodzaju i zakresie świadczeń udzielanych u danego świadczeniodawcy i o osobach udzielających tych świadczeń. Ma prawo do zrozumiałej i przystępnej informacji o swoim stanie zdrowia, rozpoznaniu, metodach diagnostycznych i leczniczych, o konsekwencjach ich zastosowania lub zaniechania.
  7. Pacjent (także małoletni, który ukończył 16 lat) ma prawo do wyrażenia świadomej zgody na udzielenie świadczenia zdrowotnego. Jeżeli nie ukończył 16 lat, jest całkowicie ubezwłasnowolniony lub niezdolny do świadomego wyrażenia zgody – prawo do wyrażenia zgody ma przedstawiciel ustawowy (w przypadku jego braku – opiekun faktyczny). Pacjent ma również prawo odmówić lub zażądać zaprzestania udzielania świadczenia. W przypadku zabiegu operacyjnego albo zastosowania metody leczenia lub diagnostyki o podwyższonym ryzyku , zgodę wyraża się w formie pisemnej.
  8. Pacjent ma prawo do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji z nim związanych, a w szczególności o jego stanie zdrowia, rozpoznaniu, rokowaniu, badaniach i ich wynikach. Pacjent ma prawo wskazać osobę, której informacje objęte tajemnicą będą przekazywane.
  9. Pacjent ma prawo do poszanowania intymności i godności, do obecności bliskiej osoby przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych (jeśli nie ma przeciwwskazań zdrowotnych lub epidemiologicznych), do godnego umierania.
  10. Pacjent ma prawo do dostępu do informacji medycznej dotyczącej stanu jego zdrowia i udzielonych mu świadczeń zdrowotnych.
  11. Pacjent lub jego przedstawiciel ustawowy mogą wnieść sprzeciw wobec opinii lub orzeczenia pacjenta, jeżeli mają one wpływ na prawa lub obowiązki pacjenta (do Komisji Lekarskiej przy Rzeczniku Praw pacjent w terminie 30 dni od dnia wydania opinii lub orzeczenia).
  12. Pacjent przebywający w szpitalu ma prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z innymi osobami, ale też ma prawo odmowy takiego kontaktu.
  13. Pacjent ma prawo do dodatkowej opieki pielęgnacyjnej Jeżeli zakład opieki zdrowotnej ponosi koszty realizacji powyższych praw, może obciążyć nimi pacjenta.
  14. Pacjent ma prawo do opieki duszpasterskiej. W przypadku pogorszeni się stanu zdrowia pacjenta, za kład opieki zdrowotnej jest obowiązany umożliwić pacjentowi kontakt z duchownym jego wyznania.
  15. Jeżeli pacjent lub osoba go reprezentująca uzna, że prawa pacjent a zostały naruszone może złożyć skargę do bezpośredniego przełożonego osoby udzielającej świadczenia, a następnie kierownika placówki lub złożyć skargę do Rzecznika Praw Pacjenta. Jeśli naruszenie prawa dotyczyło czynności medycznej, skargę składa się do Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej działającego przy Okręgowej i Naczelnej Izbie Lekarskiej (Okręgowej i Naczelnej Izbie Pielęgniarek i Położnych).

Obowiązki pacjenta

Obowiązki pacjenta wynikają z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz regulaminów porządkowych obowiązujących w zakładach opieki zdrowotnej.

  1. Osoba podlegająca obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego ma obowiązek zgłosić do NFZ członków rodziny, którzy uzyskają po zgłoszeniu prawo do świadczeń z ubezpieczenia zdrowotnego.
  2. Ubezpieczony ubiegający się o świadczenie z ubezpieczenia zdrowotnego obowiązany jest podać w rejestracji swój numer PESEL, potwierdzić tożsamość dokumentem(dowód osobisty, paszport lub prawo jazdy) oraz przedstawić dokument potwierdzający prawo do świadczeń (w przypadku, gdy system eWUŚ negatywnie zweryfikuje prawo do świadczeń) . W nagłych przypadkach dokument może być przedstawiony w okresie nie dłuższym niż 30 dni od rozpoczęcia udzielania świadczenia lub w terminie 7 dni od dnia zakończenia udzielania świadczenia. W przypadku niezastosowania się do tych przepisów pacjent poniesie koszty udzielenia świadczenia. Spis dokumentów, którymi pacjent posiadający prawo do leczenia na podstawie polskich przepisów prawa może potwierdzić swoje aktualne prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:
    • zgłoszenie do ubezpieczenia;
    • zaświadczenie potwierdzające prawo do świadczeń;
    • imienny raport miesięczny dla osoby ubezpieczonej – RMUA;
    • legitymacja ubezpieczeniowa;
    • legitymacja rencisty/emeryta;
    • decyzja wójta, burmistrza, prezydenta miasta;
    • dokument potwierdzający dodatkowe uprawnienia, np. zaświadczenie lekarskie potwierdzające chorobę zakaźną (gruźlica, HIV);
    • inny dokument potwierdzający uprawnienia, np. odcinek renty lub emerytury;
    • Karta Polaka – tylko w stanach nagłych!
  3. Zgłaszając się do wybranego świadczeniodawcy pacjent powinien przedstawić – oprócz potwierdzenia prawa do świadczeń – ważne skierowanie. Jest ono dokumentem wymaganym przy dostępie do badań diagnostycznych, oraz świadczeń realizowanych w ramach ambulatoryjnej opieki specjalistycznej, leczenia szpitalnego, leczenia uzdrowiskowego, rehabilitacji leczniczej i opieki nad przewlekle chorymi. Na podstawie jednego skierowania pacjent może zarejestrować się tylko w jednej placówce udzielającej świadczeń w danym zakresie. Skierowanie nie jest wymagane w stanach nagłego zagrożenia życia.
  4. W przypadku gdy pacjent znajduje się na liście oczekujących na udzielenie świadczenia i nie może stawić się w poradni lub zrezygnował ze świadczenia opieki zdrowotnej, obowiązany jest niezwłocznie powiadomić o tym świadczeniodawcę. Również gdy stan zdrowia pacjenta wskazuje na potrzebę wcześniejszego udzielenia świadczenia, zawiadamia świadczeniodawcę. Jeżeli pacjent nie stawi się u świadczeniodawcy w wyznaczonym dniu, zostaje skreślony z listy. W celu otrzymania jednego świadczenia opieki zdrowotnej na podstawie skierowania, pacjent może wpisać się wyłącznie na jedną listę oczekujących.
  5. Pacjent przebywający w zakładzie opieki zdrowotnej zobowiązany jest zastosować się do regulaminu porządkowego obowiązującego na terenie danego zakładu.